Zapowiedź błogosławieństwa, które przyniesie Jezus
Wyobraź sobie, że dzisiaj ktoś próbuje namówić Ciebie, żebyś opuścił swój dom, swoje miasto i udał się w długą podróż do nieznanej krainy. Pomysł ciekawy, myślę jednak, że trudno byłoby zdecydować się na taką wyprawę. Dzisiaj poznamy niezwykłych ludzi, Abrahama i Sarę, do których dawno temu Bóg powiedział, żeby zostawili wszystko, co do tej pory dawało im poczucie bezpieczeństwa, i wyruszyli w podróż do Ziemi Obiecanej.
Abraham nazywany jest ojcem wszystkich wierzących, ponieważ bezgranicznie zaufał Bogu. Było jednak coś, co nie dawało mu spokoju. Abraham i jego żona Sara mieli wielkie marzenie; jeżeli chcesz się dowiedzieć, czego pragnęli, posłuchaj razem ze mną fragmentu Biblii.
Z Księgi Rodzaju (15,1-6):
Po tych wydarzeniach Pan tak powiedział do Abrama podczas widzenia: «Nie obawiaj się, Abramie, bo Ja jestem twoim obrońcą; nagroda twoja będzie sowita».
Abram rzekł: «O Panie, mój Boże, na cóż mi ona, skoro zbliżam się do kresu mego życia, nie mając potomka; przyszłym zaś spadkobiercą mojej majętności jest Damasceńczyk Eliezer». I mówił: «Ponieważ nie dałeś mi potomka, ten właśnie zrodzony u mnie sługa mój, zostanie moim spadkobiercą».
Ale oto usłyszał słowa: «Nie on będzie twoim spadkobiercą, lecz ten po tobie dziedziczyć będzie, który od ciebie będzie pochodził». I poleciwszy Abramowi wyjść z namiotu, rzekł: «Spójrz na niebo i policz gwiazdy, jeśli zdołasz to uczynić»; potem dodał: «Tak liczne będzie twoje potomstwo». Abram uwierzył i Pan poczytał mu to za zasługę.
Bóg spełnił swoją obietnicę i wkrótce na świat przyszedł ukochany syn Izaak. Mało tego – Bóg zapewnił Abrahama, że to z jego potomstwa spłynie na całą ziemię błogosławieństwo. Tę obietnicę Bóg spełnił, kiedy na ziemi pojawił się Pan Jezus, który pragnie każdego z nas, także Ciebie, wprowadzić do „ziemi obiecanej”, czyli do nieba. Ta obietnica królestwa niebieskiego dotyczy wszystkich, dlatego po raz kolejny wołamy – Przyjdź, Jezu, przyjdź!
Zadanie:
Dzisiaj podziękuję Panu Bogu za wszystkich ludzi, którzy przekazali mi bezcenny dar wiary. Zastanowię się, co mogę zrobić, żeby inni ludzie uwierzyli i pokochali Pana Boga.
